Lady of the dawn

Door ds. Lense Lijzen

Aan dit liedje van Mike Batt (uit 1979) moest ik denken nu ik deze week de biografie lees van Lord Mountbatten en zijn vrouw Edwina. Terzijde van de vakliteratuur is dit een fascinerend boek (auteur Andrew Lownie). Hun jongste dochter leeft Pamela leeft nog (90) maar of zij zich gelukkig mag prijzen met dit levensverhaal? Ze erkent echter dat ze tot een excentrieke familie behoort. Mountbatten, oom van prins Philip, heeft ook een prominente plek in The Crown, als matchmaker van het huwelijk van Philip met de Engelse koningin. Een aantal van jullie zal dat zeker gezien hebben. In dit levensverhaal wordt die rol wat minder uitvergroot maar dat hij een kleurrijk figuur was, staat als een paal boven water . Zijn vrouw Edwina is daarin zijn gelijke. Op z’n minst kun je zeggen dat ze een vrij huwelijk hadden waarbij haar verhouding met de Indiase staatsman Nehru altijd veel aandacht heeft gekregen.

Historisch gezien is die episode ook het deel dat mij het meeste interesseert. Namelijk de onafhankelijkheidsstrijd van India en Pakistan, direct na WOII. Als laatste onderkoning van India begeleidt hij dat proces. De dreigende scheuring van de kolonie in een hindoe- en moslimstaat wordt uitvoerig uit de doeken gedaan. Een bekende historie maar het blijft moeilijk voorstelbaar wat verschillen in religie, sociale klassen enz. allemaal teweeg kunnen brengen. Tijd om de film Gandhi met Ben Kingsley nog een keer te gaan kijken of een recentere speelfilm over Mountbatten zelf. Edwina, in haar bruidsdagen de rijkste vrouw van Engeland, probeert vanaf WOII haar eigen leven op een zinnige manier vorm te geven. Dat doet ze met verve, hulp bieden aan vluchtelingen, mensen uit de lagere kasten en andere groepen is haar op het lijf geschreven. Maar ze overlijdt al als ze achterin de vijftig is. Zij zou de Lady of the dawn kunnen zijn, als je de tekst van Batt beluistert.
In 1979, het jaar dat dit liedje een hit is, wordt Mountbatten met enkele familieleden door de IRA opgeblazen in de Ierse zee. Bij zijn uitvaart in Londen mag prins Bernhard dan bij uitzondering nog één keer zijn militaire uniform dragen, een unicum na de Lockheed-affaire. En zo omarmden hier de grote en kleine geschiedenis elkaar.