Israëlreis – Het graf van Jezus
Geschreven door Redactie
Op de zevende en voorlaatste dag van onze Israëlreis, maandag 16 april 2018, bezochten we met onze groep de oude, ommuurde stad Jeruzalem. We bekeken de Klaagmuur en wandelden over de Via Dolorosa (de weg van de pijn), de lijdensweg van Jezus, de kruisweg, langs de veertien staties naar de Heilig Grafkerk of Verrijzeniskerk.
Dit oude, grote gebouw is een christelijke kerk die ligt in de met een twaalf meter hoge muur omgeven oude stad van Jeruzalem. Vanzelfsprekend in de christelijke wijk. Daarnaast zijn er de joodse, de islamitische en de Armeense wijken in de oude stad.
De Heilig Grafkerk is volgens overlevering gebouwd op de plek waar Jezus zowel gekruisigd, begraven als opgestaan zou zijn: het Heilig Graf. Het is sinds de vierde eeuw een belangrijk pelgrimsoord. Op de plaats van de kerk hebben meerdere kerken gestaan, die door oorlogen en branden verwoest werden. De huidige kerk stamt uit 1149 en is in vroeg gotische stijl gebouwd. Wij gingen de kerk in via de zijkant vanaf een plein. Direct rechts naast de ingang, achter het portaal, ligt de zalvingsteen, die door veel gelovigen gekust wordt. Rechts loopt een trap omhoog naar de kapel van Golgotha (= schedelplaats), waar Jezus gekruisigd zou zijn. Links gaan we naar de graftombe, die midden in de rotonde (cirkelvormige plattegrond) staat en waarin zich het graf van Jezus zou bevinden. Op deze tombe is de toegevoegde vijftiende statie van de kruisweg afgebeeld: Jezus’ verrijzenis uit de dood.
In de Heilig Grafkerk bevinden zich altaren en kapellen die door verschillende christelijke geloofsgemeenschappen worden beheerd. Merkwaardig is dat de protestanten niet zijn vertegenwoordigd. Wel de Grieks-orthodoxen, de rooms-katholieken, de Armeniërs, de kopten, de Syriërs en de Ethiopiërs. Enerzijds doet dit oecumenisch aan, anderzijds leidt het tot grote verdeeldheid. Zoveel kerkgenootschappen onder één dak komt nergens voor, maar er wordt ook onderling veel gestreden over het beheer van de kerk, tot gewelddadige incidenten toe. De Ottomaanse autoriteiten in Jeruzalem bepaalden in 1852 via een strak schema welk christelijk genootschapop welke plaats en wanneer plechtigheden mocht vieren en poetswerkzaamheden mocht verrichten. Opmerkelijk is dat vanwege de slechte relaties tussen de diverse kerken tot op de dag van vandaag de sleutels van de Heilig Grafkerk worden toevertrouwd aan twee Palestijnse moslimfamilies. Op zich een tolerant gebaar, getuigend van interreligieus vertrouwen.
Aangezien de zes geloofsgemeenschappen het moeilijk eens worden en elke partij een veto kan uitspreken wordt er nooit iets verbouwd, hetgeen hier en daar tot ernstig achterstallig onderhoud heeft geleid. Dat blijkt bijvoorbeeld uit het feit dat een ladder die al meer dan 150 jaar op een balkon boven de ingang staat beslist niet verplaatst mag worden (zie foto van de kerk). Wat betreft de incidenten: in 2002 verplaatste een koptische monnik een stoel en dit was de aanleiding tot een vechtpartij tussen verschillende groepen monniken, waarbij elf van hen moesten worden opgenomenin het ziekenhuis.
Er is nog een andere mogelijke locatie van het graf van Jezus, namelijk de Graftuin of de Heilig Graftuin. Dat is een aparte hof even buiten de oude stad van Jeruzalem, bij de Damascuspoort. Na ons bezoek aan de Heilig Grafkerk liepen we via de Damascuspoort naar de Graftuin. Daar was het rustig en de tuin was vol bloemen. We vonden er de grot, die voor het eerst ontdekt werd door een landbouwer in 1867, die het graf van Jezus zou zijn. De naastgelegen rotspartij toont gelijkenis met een schedel. Dat leidde er toedat de Britse generaal Gordon in 1883 een theorie over het graf van Jezus ontwikkelde. De rots wordt beschouwd als het mogelijke Golgotha (schedelplaats), de plek waar Jezus aan het kruis stierf. Vroeger werd de grot waarschijnlijk gebruikt als grafkamer (al vanaf ongeveer 700 jaar voor Christus), als voedselopslag en als landbouwschuur.
Het graf van JezusIn 1894 werd door christenen de Garden Tomb Association opgericht. Ze kregen vrij snel de beschikking over de grot en de tuin eromheen. In de loop van de jaren werd het een geliefd oord voor protestantse christenen, voor wie het een populair pelgrimsoord is. Ze behoren immers ook niet tot de geloofsgemeenschappen in de Heilige Grafkerk. Op deze mooie en rustige plek kunnen christenen zich een veel betere voorstelling vormen van de dood, begrafenis en opstanding van Jezus dan in de zeer drukke Heilige Grafkerk. Het graf in de Graftuin met twee kamers naast elkaar is typerend voor de Eerste Tempelperiode (1000 – 586 voor Christus).
Die maandag 16 april hadden we een druk bezette dag die eindigde in het bezoeken van twee interessant ebezienswaardigheden: de Heilig Grafkerken de Heilige Graftuin. Onduidelijk blijft waar Jezus werkelijk begraven werd. De zalvingssteen in de Heilig Grafkerk
Bronnen:Wikipedia, iIsreality.nl en onze gids Ron
Geschreven door Wim Elting
