1 april 2020

Gouden Boekjes

Geschreven door Redactie

Door onze predikant, ds. Lense Lijzen

Het is goed aan mij besteed, op de retro-tour gaan. Niet altijd een goede richtingwijzer naar de toekomst, maar je neemt nu eenmaal de nodige bagage mee. En zo moest ik opeens denken aan de Gouden Boekjes waarmee ik -en velen met mij- opgegroeid zijn. Zij zijn mij voorgelezen en ik heb ze zelf gelezen, Ik heb ze voorgelezen en ze zijn door onze kinderen weer gelezen. Maar nu zijn ze alweer een tijd in ruste, mogelijk wachtend op de volgende generatie: de Brandweermannetjes, de Gele Taxi, Hondje Eigenwijs en het Koekemannetje. De laatste twee zijn wel mijn favorieten en met name het Koekemannetje: Loop maar, loop maar, zo hard als je kan, je kan me toch niet krijgen, ik ben de Koekeman.

Maar ook nu verschijnen er nog ‘gouden boekjes’, al doel ik dan op een ander soort. Het nieuwste dat mij onder ogen kwam is “Meditaties van de ziel ” van Marcel Barnard. Hij, hoogleraar liturgiek, zou vorige week naar Groningen komen voor een lezing over Pasen als voorjaarsfeest, en de symbolen en rituelen van deze tijd. Dat ging natuurlijk niet door. Maar dit boekje met persoonlijk overpeinzingen is een ‘gouden goedmaker’. Elke dag een stukje gelezen (klinkt oneerbiedig) en zo heb ik meer geleerd en ben ik de diepte ingegaan, heb ik genoten van zijn avonturen en van zijn sociale betrokkenheid, van zijn humor en spot en vooral van zijn taalkunst. Barnard is een meester van de Nederlandse taal. Niet dat hij het erom doet, ’t zit blijkbaar in zijn natuur. Voorbeelden geef ik maar niet, die doen het geheel tekort; dan moet ik de voorgeschiedenis of de contekst van een passage gaan uitleggen.

Ook de moeite waard -ik las het in dezelfde dagen- maar minder ‘van goud’ was “De verloren zoon en het verhaal van Nederland” van CU-leider Gert-Jan Segers. Dat verhaal loopt nog steeds en we zijn het nu misschien met elkaar aan het herschrijven.

 

 

 

 

Gerelateerd